Με συγκεντρώσεις σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα θα τιμήσει το απόγευμα της Πέμπτης 19 Μαΐου, τη μνήμη των θυμάτων του ποντιακού ελληνισμού, η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδας (ΠΟΕ), ενώ η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων (ΠΟΠΣ) θα παραστεί στο τρισάγιο που θα τελέσει ο μητροπολίτης 'Ανθιμος, την ίδια μέρα, στις έντεκα το πρωί, στην πλατεία Αγίας Σοφίας της Θεσσαλονίκης, παρουσία και του δημάρχου Θεσσαλονίκης. Στο μνημόσυνο δήλωσε ότι θα παραστεί και ο πρόεδρος της ΠΟΕ.
"Στις 24 Φεβρουαρίου του 1994 η Βουλή των Ελλήνων ανακήρυξε με ομόφωνη απόφασή της την 19η Μαΐου ως “Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο”, Η αναγνώριση αυτή, παρά την πολυετή καθυστέρηση, δικαίωσε ηθικά τον ποντιακό ελληνισμό και συνέδεσε το σύγχρονο ελληνισμό με το παρελθόν του μέσω μιας διαδικασίας συλλογικής μνήμης.
Η επιλογή της συγκεκριμένης μέρας από τους Ποντίους ως ημέρας μνήμης έχει συμβολικό χαρακτήρα. Πρόκειται ακριβώς για την ημέρα που πριν από 82 χρόνια ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα και ήρθε σε συνεννόηση με τις ένοπλες συμμορίες της περιοχής. Ένα όργιο βίας και αυθαιρεσίας ξέσπασε τότε και νέα δεινά ήρθαν να προστεθούν στις μέχρι τότε δοκιμασίες του χειμαζόμενου Ποντιακού Ελληνισμού. Στην Τουρκία η ίδια ημέρα έχει ανακηρυχθεί “γιορτή της τουρκικής νεολαίας”. Είναι η επέτειος της εθνικής παλιγγενεσίας των Τούρκων. Μπορεί όμως να στηριχτεί η αναγέννηση ενός έθνους στην εξόντωση όλων των άλλων εθνών που συμβιώνουν στα ίδια εδάφη και μάλιστα προηγούνται χρονικά πολλούς αιώνες και η παρουσία τους είναι κατοχυρωμένη για ιστορικούς και ηθικούς λόγους;
Τι εννοούμε με τον όρο “γενοκτονία” ;
Συγκεκριμένα ο όρος σημαίνει τη μεθοδική εξολόθρευση, ολική ή μερική, μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας. Ο γενοκτόνος δεν εξοντώνει μια ομάδα για κάτι που έκανε, αλλά για κάτι που είναι. Στην περίπτωση των Ελλήνων του Πόντου το έγκλημα διαπράχθηκε, επειδή ήταν Έλληνες και Χριστιανοί.
Η γενοκτονία ως όρος μπήκε στο λεξιλόγιο όλων των γλωσσών κυρίως από τη δίκη της Νυρεμβέργης το 1945, κατά την οποία δικάστηκε η ηγεσία των ναζιστών εγκληματιών του πολέμου. Αποτελεί το βαρύτερο έγκλημα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, για το οποίο μάλιστα δεν υπάρχει παραγραφή.
Η διεθνής κοινότητα αναγνώρισε άμεσα ή έμμεσα τις άλλες δύο γενοκτονίες του αιώνα μας, των Εβραίων και Αρμενίων. Η γενοκτονία των Ποντίων, αν κι έχει τις ίδιες ηθικές αναλογίες, αποτελεί δυστυχώς τη λιγότερο μνημονευόμενη και περισσότερο λησμονημένη από τους εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς.
Οι Έλληνες του Πόντου, από τη Σινώπη μέχρι τον Όφη στα παράλια και την ενδοχώρα, στην Αμάσεια, τη Σεβάστεια και την Αργυρούπολη, υπήρξαν θύματα του νεοτουρκικού κεμαλικού ρατσιστικού σχεδίου δημιουργίας ενός εθνικά ομοιογενούς τουρκικού κράτους. Αυτό το σχέδιο προϋπέθετε τη συστηματική γενοκτονία των αλλοεθνών αυτόχθονων ομάδων της υπό διάλυση Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή :
Το 1911, σε συνέδριο που έγινε στη Θεσσαλονίκη, πάρθηκε απόφαση από τους νεότουρκους για εξόντωση Ελλήνων και Αρμενίων. Ανάμεσα σε άλλα ειπώθηκαν τα εξής: “Η Τουρκία πρέπει να γίνει μωαμεθανική χώρα, όπου η μωαμεθανική δύναμη και οι μωαμεθανικές αντιλήψεις θα κυριαρχούν και κάθε άλλη θρησκευτική προπαγάνδα θα καταπνίγεται… Και είναι ολοκάθαρο ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει με την πειθώ. Άρα πρέπει να χρησιμοποιηθεί βία…”
Σε μυστική σύσκεψη, υπό την προεδρία του Ταλαάτ πασά, ο Δρ. Μπεχεντίν Σακίρ είχε δηλώσει: “Τα έθνη που απόμειναν από παλιά στην αυτοκρατορία μας, μοιάζουν με ξένα και βλαβερά χόρτα, που πρέπει να ξεριζωθούν”.
Στην ίδια σύσκεψη ο Δρ. Ναζίρ είχε πει: “…θέλω μόνο να ζήσει ο Τούρκος… Εκτός των Τούρκων όλα τα άλλα στοιχεία να εξοντωθούν…”
Από αυτά τα σχέδια και τις απάνθρωπες επιδιώξεις, έχουν πικρή εμπειρία πλέον, εκτός από τους Αρμενίους και τους Έλληνες του Πόντου και της Μικράς Ασίας, και οι Ελληνοκύπριοι, οι Έλληνες της Ίμβρου, της Τενέδου, της Κωνσταντινούπολης και οι Κούρδοι.
Ο Γερμανός αξιωματικός Λίμαν φον Σάντερς, εμπνευστής του σχεδίου γενοκτονίας των Χριστιανικών πληθυσμών της Μικρασίας και καθοδηγητής των τουρκικών αρχών στο φρικώδες έργο τους, αφού πρότεινε κάποια απάνθρωπα μέτρα εξόντωσης του Ελληνισμού του Πόντου διαβεβαίωνε “…σας υπόσχομαι ότι… με το σύστημα, που προτείνω, ο θάνατός τους θα είναι βέβαιος… η μισητή και άτιμη αυτή ράτσα θα ξεκληρισθεί και θα χαθεί για πάντα…"
Έτσι από το 1915, και συστηματικότερα μετά την αποβίβαση του Μουσταφά Κεμάλ (Ατατούρκ) στη Σαμψούντα στις 19 Μαΐου του 1919, με αρχηγό τουρκικών συμμοριών τον αιμοσταγή Λαζό Τοπάλ Οσμάν οργανώθηκε και εκτελέστηκε το σχέδιο της Γενοκτονίας.
Οι μέθοδοι και τα μέσα που χρησιμοποίησαν πρώτα οι οθωμανικές και έπειτα η κεμαλική κυβέρνηση, για να εξολοθρεύσουν τον Ποντιακό Ελληνισμό, αφορούν:
Α) την εξόντωση αντρών που βρίσκονταν σε στρατεύσιμη ηλικία. Το σχέδιο περιελάμβανε:
1.
Επιστράτευση και εξόντωση νέων.
2.
Τάγματα εργασίας - τάγματα θανάτου
3.
Στρατόπεδα συγκέντρωσης
4.
Δεκαοχτάωρη εργασία και αγγαρείες κάτω από άθλιες συνθήκες.
5.
Οι στρατευμένοι και συλληφθέντες ήταν υποχρεωμένοι να σπάνε πέτρες, να κόβουν ξύλα, να καθαρίζουν χιόνια, να ισοπεδώνουν δρόμους, να πεζοπορούν χιλιάδες χιλιόμετρα.
6.
Τους έβγαζαν από θερμό λουτρό και τους υποχρέωναν να πεζοπορούν γυμνοί σε δριμύ χειμωνιάτικο ψύχος.
Β) την εξόντωση γυναικοπαίδων και ηλικιωμένων. Στο σχέδιο αυτό περιλαμβάνονταν τα εξής:
1.
Επιδρομές σε χριστιανικά χωριά με το πρόσχημα της σύλληψης φυγοστράτων. Βιασμοί, δολοφονίες, λεηλασίες περιουσιών.
2.
Βίαιες εκτοπίσεις και αναγκαστικές μετοικεσίες.
3.
Αρπαγή βρεφών και μικρών παιδιών από τις μητέρες τους και εξισλαμισμός τους.
4.
Πορείες εκατοντάδων χιλιομέτρων στην αφιλόξενη ενδοχώρα κάτω από τις πλέον αντίξοες καιρικές συνθήκες, χωρίς επαρκή σίτιση και χωρίς τη στοιχειώδη παροχή ιατρικής φροντίδας.
5.
Τα καραβάνια των εκτοπισμένων ήταν εντελώς απροστάτευτα, από όπου και αν περνούσαν, δέχονταν επιθέσεις και στις κακουχίες της πορείας προσθέτονταν η βία και η κακοποίηση από ένοπλες συμμορίες.
6.
Οι αιχμάλωτοι αναγκάζονταν να καταλύσουν σε εγκαταλειμμένα χωριά, σε ερειπωμένα σπίτια που ήταν μολυσμένα από τύφο και άλλες θανατηφόρες ασθένειες.
Στη φυσική και ηθική εξόντωση του Ποντιακού Ελληνισμού απέβλεπε και η πολλές φορές μέχρι θανάτου καταδίωξη της πνευματικής του ηγεσίας. Τα διαβόητα “Δικαστήρια της Ανεξαρτησίας”, που στήθηκαν πρόχειρα στη Σαμψούντα μετά από εντολή του Μουσταφά Κεμάλ, αφού προηγήθηκαν προκατασκευασμένες δίκες-παρωδία έστειλαν στην αγχόνη , κληρικούς, δασκάλους, συγγραφείς, εμπόρους, διανοούμενους, τους σημαντικότερους εκπροσώπους των δραστήριων ελληνικών κοινοτήτων του δυτικού Πόντου.
Αγαπητοί Φίλοι
Για πολλά χρόνια ανεχτήκαμε τη σιωπή, τη λήθη, την υποβάθμιση και συγκάλυψη των γεγονότων, των αδικημάτων, των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν σε βάρος ενός πλούσιου σε ιστορία, πολιτισμό και θρησκεία κομματιού της Ρωμιοσύνης, του Ποντιακού Ελληνισμού.
Ο Μουσταφά Κεμάλ, που αναβαθμίστηκε σε Αττατούρκ (πατέρας των Τούρκων), στήριξε τη δημιουργία της σύγχρονης Τουρκίας σε ποταμούς αίματος και δακρύων. Η αναγνώριση της γενοκτονίας από το Τουρκικό Κράτος και τη Διεθνή Κοινότητα έχει πολύ μεγάλη σημασία. Είναι η βάση πάνω στην οποία μπορούν να αναπτυχθούν και να ευδοκιμήσουν οι προσπάθειες της καλής γειτονίας των δύο λαών, του Ελληνικού και του Τουρκικού. Η αναγνώριση θα απαλύνει, έστω και στο ελάχιστο, την τεράστια ηθική βλάβη την οποία υπέστη ο Ποντιακός Ελληνισμός, και θα επιβεβαιώσει το δικαίωμα ύπαρξης σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και τους νόμους της ανθρωπότητας.
Κάθε λαός έχει δικαίωμα να απαιτεί με επιμονή την επίσημη αναγνώριση των εγκλημάτων και αδικιών που διαπράχθηκαν εις βάρος του. Η απαίτηση αυτή εκ μέρους τον Ποντίων γίνεται ολοένα και πιο επιτακτική, εφόσον το Τουρκικό Kράτος εξακολουθεί να αρνείται τις ευθύνες για το έγκλημα που διέπραξε εις βάρος του Ποντιακού Ελληνισμού.
Να καταδικαστεί η Τουρκία με τον ίδιο τρόπο που καταδικάστηκε στην ιστορική συνείδηση της ανθρωπότητας και η ναζιστική Γερμανία.
Δεν είναι συναισθήματα εκδίκησης που υπαγορεύουν την πρόταση αυτή. Μόνον ανάγκη απονομής Δικαιοσύνης στα θύματα, μα και στην Ανθρωπότητα ολόκληρη. Και πριν απ' όλα, η προστασία του Γένους των Ανθρώπων. Ανάγκη να πάψει πια το φρικτό έγκλημα της γενοκτονίας να αποτελεί εύκολη λύση των διεθνών προβλημάτων.
Στο χέρι μας είναι να μην παραγραφούν όλα αυτά τα φοβερά γεγονότα και τα εγκλήματα. Ας μην ξεχαστούν και μείνουν στο περιθώριο οι ψυχές των προγόνων μας. Μόνο έτσι ο θάνατός τους θα δικαιωθεί. Ας θέσουμε ως σκοπό μας, όχι την απαξίωξη κάποιου άλλου λαού, αλλά την αναγνώριση των θυσιών του δικού μας λαού. Ας μην αφήσουμε για χάρη “κάποιων συμφερόντων” τους παραχαράκτες της Ιστορίας μας να δρουν ανενόχλητοι. Ας μην προσθέσουμε στο έγκλημα της Γενοκτονίας, το έγκλημα της σιωπής και της λήθης.
Φίλες και Φίλοι,
μόλις πριν από λίγα χρόνια (όπως αναφέραμε) το Ελληνικό Κοινοβούλιο τόλμησε το αυτονόητο, καθιερώνοντας τη σημερινή μέρα ως μέρα μνήμης για την γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Όμως διστάζει ακόμα να διδάξει την ιστορία των προγόνων μας όπως αρμόζει στα ελληνόπουλα. Να βάλει την Ιστορία του Πόντου και της Μικράς Ασίας, ισότιμα δίπλα στους μεγάλους οπλαρχηγούς της Μεγάλης Επανάστασης του Γένους. Να βάλει τις γυναίκες του Πόντου δίπλα στις γυναίκες του Ζαλόγγου, του Σουλίου και του Αρκαδίου.
Για όσο χρόνο η Πολιτεία αρνείται ή αμελεί στο όνομα όποιων σκοπιμοτήτων την αναγνώριση και αποκατάσταση της ιστορικής αληθείας, την διδαχή στα ελληνόπουλα της ιστορίας του Ποντιακού Ελληνισμού, θα είναι ένοχη εγκλήματος κατά της Εθνικής Μνήμης και υπόλογη απέναντι στην θυσία των προγόνων μας.
Σήμερα σε συνθήκες ειρήνης, θα πρέπει να τηρούμε άσβεστη την μνήμη των προγόνων μας, να φανούμε αντάξιοί τους, να είμαστε περήφανοι, γιατί με τη θυσία τους παραμένουμε Έλληνες".
express.gr, trapezounta.com
Δεν υπάρχουν σχόλια: