"Ο ένας κόβει και ο άλλος ράβει.
Αυτοί είναι οι ρόλοι των τοποτηρητών της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, και της Τρόικα.
Δήμαρχος και Περιφερειάρχης. Αντί να αφουγκραστούν την αγωνία χιλιάδων εργαζομένων, ανέργων, συνταξιούχων, νέων, αυτοαπασχολουμένων, χωρίς ίχνος ντροπής, εξακολουθούν να μιλούν για ανταγωνιστικότητα, επιχειρηματικότητα, επενδύσεις".
Την ίδια στιγμή χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά στενάζουν στην κυριολεξία κάτω από το βάρος των προβλημάτων στους χώρους κατοικίας, στους χώρους δουλειάς, που δημιουργούν οι πολιτικές που οι ίδιοι, Δήμαρχος και Περιφερειάρχης τις υπηρετούν.
Θρασύτατα ανακοίνωσε ο ένας την αύξηση της τιμής του νερού και ο άλλος, προκαλώντας πραγματικά, δήλωσε ότι πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για το έργο του και γνωστοποιούσε τη σύσταση της θυγατρικής της ΕΥΔΑΠ για να πάει το νερό των νησιών μας, με γερή προίκα στα τρωκτικά μονοπώλια του Χρηματιστηρίου.
Η επέκταση των δραστηριοτήτων της ΕΥΔΑΠ τόσο στα νησιά του Αιγαίου,όσο και σε χώρες του εξωτερικού, διαφημίζονται από κυβερνητικούς παράγοντες, προκειμένου προφανώς να πωληθεί ως ένας δυναμικός όμιλος σε ξένους και ντόπιους μνηστήρες που τη διεκδικούν. Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, άλλωστε, με γνώμονα τα συμφέροντα μεγάλων πολυεθνικών κολοσσών (που ελέγχουν πολλά δίκτυα ύδρευσης σε ολόκληρο τον κόσμο), προωθούν συστηματικά την εγκληματική πολιτική της εμπορευματοποίησης των υδάτινων πόρων, της πλήρους ιδιωτικοποίησης του πόσιμου νερού, σύμφωνα και με τις κατευθύνσεις της ΕΕ.
Η κυβέρνηση επισπεύδει την ολοκληρωτική παράδοση στα διεθνικά μονοπώλια της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ, ενώ μέσω του «Καλλικράτη» η ίδια μοίρα επιφυλάσσεται και για τις Δημοτικές Επιχειρήσεις Υδρευσης - Αποχέτευσης.
Προς την κατεύθυνση αυτή δε λειτουργεί μόνο το αντιλαϊκό μνημόνιο που οδηγεί στο ξεπούλημα των στρατηγικής σημασίας δημόσιων επιχειρήσεων και της δημόσιας ακίνητης περιουσίας. Αρωγός είναι και η οδηγία 2000/60ΕΚ της ΕΕ για τα νερά, η οποία επιφυλάσσει, εκτός των άλλων, περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις στη διαχείριση και εκμετάλλευση του νερού, αλλά και νέες αυξήσεις και χαράτσια στην τιμή του νερού ύδρευσης, με πρόσχημα την ανάκτηση του λεγόμενου «περιβαλλοντικού κόστους».
Το νερό είναι φυσικό δημόσιο αγαθό και όχι εμπόρευμα. Γι' αυτό το λόγο, οι εργαζόμενοι για να μην πούν το νερό νεράκι, πρέπει να υψωθεί ένα κίνημα αντίστασης, μαζί με το ΠΑΜΕ, που θα διεκδικεί φθηνό και ποιοτικά καλό νερό, που δεν μπορεί να υπάρξει όταν κριτήριο είναι το κέρδος των μονοπωλίων που λυμαίνονται το νερό σε παγκόσμιο επίπεδο.
Δεν υπάρχουν σχόλια: