ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η εκδήλωση αυτή ίσως να είναι η απαρχή μιας ενδιαφέρουσας συνεργασίας ανάμεσα σε δύο Πανεπιστήμια, Ιονίου και Αιγαίου, με κοινό παρανομαστή τις εφαρμογές των Νέων Τεχνολογιών στην Εκπαίδευση και την Τέχνη.
Η εκδήλωση αποτελείται από μια έκθεση - βιντεοεγκατάσταση που θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 29 Νοεμβρίου και ώρα 19:30 στο Νεστορίδειο Μέλαθρο, πλατεία Χαρίτου (100 χουρμαδιές) και από δύο εργαστήρια στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και συγκεκριμένα στους προπτυχιακούς και στους μεταπτυχιακούς φοιτητές και στους μετεκπαιδευόμενους εκπαιδευτικούς.
Για την έκθεση αυτή συνεργάστηκαν με το Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ροδίων, το ΠΜΣ «Επιστήμες Αγωγής – Εκπαίδευση με Χρήση Νέων Τεχνολογιών» και το Διδασκαλείο «Αλέξανδρος Δελμούζος» του ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Αιγαίου σε μια προσπάθεια να συνεχιστεί ο διάλογος μεταξύ Πανεπιστημίου Αιγαίου, Μουσείου και Δήμου Ρόδου.
Στην εκδήλωση με τη Μαριάννα Στραπατσάκη συνεργάζονται διαφορετικοί επιστήμονες για να διερευνήσουν, με παράδειγμα το έργο της, ζητήματα τέχνης, τεχνολογίας, εκπαίδευσης και νοηματοδότησης. Το έργο που παρουσιάζεται στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης είναι το τελευταίο μέρος μία τριλογίας με το γενικό τίτλο «Γέννηση, Ζωή, Θάνατος». Το έργο προσφέρεται για μία πολλαπλή διερεύνηση και είναι κυριολεκτικά μία άσκηση ανάγνωσης τόσο εννοιολογικά όσο και σε σχέση με τα εργαλεία που χρησιμοποιεί. Οι εμπειρίες των θεατών, η εξοικείωση ή μη εξοικείωση με την τεχνολογία, οι ιδέες πίσω από το έργο, οι ιδέες με τις οποίες οι θεατές προσεγγίζουν το έργο, το γεγονός ότι σήμερα στη Ρόδο οι θεατές μοιράζονται αυτή την εμπειρία με την ίδια τη δημιουργό του έργου, ενώ άλλοι όχι, όλα αλλάζουν το τελικό αποτέλεσμα, αυτό που οι θεατές κατανοούν και αυτό που νιώθουν, βλέποντας, ακούοντας και συμμετέχοντας στο έργο.
Ελένη Σκούρτου, Πανεπιστήμιο Αιγαίου
Σήμερα η επανάσταση που λαμβάνει χώρα στον τομέα των νέων τεχνολογιών και επικοινωνιών επηρεάζει τη δημιουργία, τη μετάδοση και την πρόσληψη των τεχνών και ειδικότερα την εκπαίδευση. Η νέα ψηφιακή πραγματικότητα επανακαθορίζει την ίδια την έννοια της τέχνης, καθώς η διασταύρωση των τεχνών με τα νέα τεχνολογικά μέσα και εργαλεία αποτελεί πεδίο πλούσιου και γόνιμου προβληματισμού, από το οποίο αναδύονται νέες μορφές τέχνης, πολυτροπικές, διαδραστικές, συνεργατικές, συλλογικές και εντέλει ανατρεπτικές. Έτσι οι νέες τεχνολογίες μετατρέπονται σε καθοριστικό παράγοντα αλλαγής της παραδοσιακής αντίληψης για την τέχνη, των τεχνικών και των πρακτικών της αλλά και του ίδιου του πολιτισμικού και φιλοσοφικού παραδείγματος της εποχής μας. Όπως είχε πει και ο Πάμπλο Πικάσσο: «Η τέχνη δεν εξελίσσεται από μόνη της. Οι άνθρωποι αλλάζουν και μαζί μ’ αυτούς, αλλάζει κι ο τρόπος έκφρασής τους»
Μαρία Σαββαΐδου – Καμπουροπούλου, Πανεπιστήμιο Αιγαίου/ Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ροδίων
Το έργο της Μαριάννας Στραπατσάκη Άδηλοι τόποι / Απέραντο λευκό, 2008 ολοκληρώνει και συνοψίζει την τριλογία Γέννηση – Ζωή – Θάνατος η οποία ξεκίνησε μια εικοσαετία νωρίτερα, το 1989, με την βιντεοεγκατάσταση Τα φαντάσματα της Μεσογείου ή Οι αντικατοπτρισμοί του παρελθόντος και συνεχίστηκε με το Υπόγειες διαδρομές / Λαύριο το 1997. Μέσα στις βιωματικές βιντεοεγκαταστάσεις της τριλογίας αυτής, η καλλιτέχνις πραγματεύεται αρχέγονα ερωτήματα, αντλώντας από την σκέψη του Ηράκλειτου και την αρχαία Ελλάδα.
Στις τρεις οθόνες της εγκατάστασης κεντρικό ρόλο έχει μια λευκοντυμένη γυναικεία μορφή την οποία υποδύεται η γερμανίδα ηθοποιός Katharina Thalbach. Εστιάζοντας αρχικά στο πρόσωπο, το βίντεο την παρουσιάζει σε μια αλληλουχία συναισθηματικών και σωματικών καταστάσεων, όπως πόνους τοκετού, ηδονή, θυμό και οδύνη ενώ παράλληλα, στις δυο παρακείμενες οθόνες, παρουσιάζονται εικόνες που συνδέουν τα ανθρώπινα αυτά πάθη με τους κύκλους ζωής και θανάτου από το ζωικό και φυτικό βασίλειο και με γεωλογικά και μετεωρολογικά φαινόμενα. Οι δυνατές αυτές εικόνες συνοδεύονται από την επιβλητική μουσική του Αντρέα Μνιέστρη.
Η Μαριάννα Στραπατσάκη ξεκίνησε τις σπουδές της στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο, με υποτροφία του Α.Τ.Ι. Το 1969 με υποτροφία της Ακαδημίας Αθηνών, για πέντε χρόνια, συνέχισε τις σπουδές της στο Παρίσι, στην Ecole Nationale Supérieure des Beaux Arts, στο τμήμα Ζωγραφικής και Σχεδίου. Παράλληλα σπούδασε Ιστορία της Τέχνης στην Ecole du Louvre, και Πλαστικές Τέχνες στο Πανεπιστήμιο Paris I, στη Σορβόνη, συμμετείχε επίσης σε σεμινάρια των καθηγητών, Roland Barthes, Rene Huyghe, Paul Lemerle, Michel Foucault, στο College de France. Το 1975 ξεκίνησε την καλλιτεχνική της καριέρα, με την ατομική της έκθεση στο Παρίσι στην γκαλερί «Maison des Beaux Arts». Έχει πραγματοποιήσει τριάντα μία ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα, Γαλλία, Αγγλία, Γερμανία, Ιταλία, Τουρκία, Χιλή και έχει συμμετάσχει σε πενήντα δύο ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και σε χώρες της Ευρώπης, της Αμερικής και της Ασίας. Από το 1980 έως το 2010 διετέλεσε Καλλιτεχνικός Διευθυντής του περιοδικού «Αρχαιολογία και Τέχνες» του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη και συνεργάτης του Ιδρύματος Μελετών Λαμπράκη. Από το 2004 έως σήμερα, διδάσκει στο Τμήμα Τεχνών Ήχου και Εικόνας του Ιονίου Πανεπιστημίου, ως Αναπληρώτρια Καθηγήτρια. Έργα της βρίσκονται: στο Υπουργείο Πολιτισμού, στην Εθνική Πινακοθήκη, στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Ελίζας και Βασίλη Γουλανδρή, στη Δημοτική Πινακοθήκη Ρόδου, στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ρεθύμνου, στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης, και σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα, Γαλλία, Γερμανία, Ελβετία και Ηνωμένες Πολιτείες. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα και την Κέρκυρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια: