Κάλεσαν σε ανυποχώρητο αγώνα, για να μη συμβιβαστεί κανείς με τα ψίχουλα και την εξαθλίωση, για αναπληρωθούν εδώ και τώρα οι απώλειες του λαού που μάτωσε όλα αυτά τα χρόνια.
Κατήγγειλαν τον παλιό και νέο κυβερνητικό συνδικαλισμό, συναντώντας αντιδράσεις από την πλειοψηφία που άλλωστε δήλωσε λίγες μέρες νωρίτερα και φρόντισε να επαναλάβει στη Συνέλευση, ότι τα αιτήματά της, βρίσκονται στα προγραμματικά ντοκουμέντα της νέας κυβέρνησης, καλλιεργώντας έτσι την αναμονή και τον εφησυχασμό στους εργαζόμενους, αλλά πολύ περισσότερο συμβάλλοντας να χαμηλώσουν τον πήχη των απαιτήσεών τους, αποδεχόμενοι ως παροχές ορισμένα ψίχουλα που ακόμα κι αν τελικά δοθούν, θα εξανεμιστούν από τη γενικότερη αντιλαϊκή πολιτική.
Επιβεβαιώθηκε, η εκτίμηση του ΠΑΜΕ, ότι η πλειοψηφία της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Ρόδου, δεν είχε την πρόθεση να διεξαχθεί μια απολογιστική Συνέλευση με κουβέντα και προβληματισμό, που θα οδηγήσει σε συμπεράσματα και κατευθύνσεις για το επόμενο διάστημα. Αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι την πολιτική - συνδικαλιστική αντιπαράθεση πάνω σε αρχές και θέσεις, γιατί αποκαλύπτεται ο ρόλος τους στα μάτια των εργαζομένων.
Να γιατί, παρά την αντίθετη πρόταση του ΠΑΜΕ που κατατέθηκε επανειλημμένα, επέλεξε και φέτος (για πρώτη φορά έγινε πέρσι), σε αντίθεση με την παράδοση δεκαετιών, να γίνει η Συνέλευση Παρασκευή απόγευμα. Ημέρα και ώρα που αποδεδειγμένα δε βοηθά, πράγμα που φάνηκε, εκτός των άλλων και από το μεγάλο αριθμό των απόντων, ενώ μεγάλο μέρος αυτών που τελικά προσήλθαν, απλά ψήφισαν και έφυγαν.
Ενδεικτικό της «πλούσιας συζήτησης» για την οποία κάνει λόγο η πλειοψηφία στο Δελτίο Τύπου που εξέδωσε, είναι ότι η συνέλευση ξεκίνησε στις 6.30 από τις 5.30 που ήταν προγραμματισμένη και μαζί με τις τοποθετήσεις των προσκεκλημένων και όλες τις διαδικασίες είχε ολοκληρωθεί λίγο μετά τις 8.00, ενώ Πρόεδρος, Γραμματέας και Ταμίας μίλησαν από δυο φορές ο καθένας, σε μια προσπάθεια να καλύψουν τη γύμνια μιας συνέλευσης παρωδίας.
Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι η πλειοψηφία αντικαταστικά και χωρίς να έχει καμιά αρμοδιότητα, δεν επέτρεψε να μπουν σε ψηφοφορία δυο ψηφίσματα που κατατέθηκαν στο εκλεγμένο προεδρείο της συνέλευσης. Το πρώτο αφορούσε τα πρόστιμα από την εφορία προς τα Σωματεία, πράγμα που έχει φέρει αρκετούς φορείς του ευρύτερου συνδικαλιστικού κινήματος σε αδιέξοδο. Η αιτιολόγηση που δόθηκε ήταν ότι ας πρόσεχαν τα Σωματεία, σα να ήταν δική τους η ευθύνη που το κράτος τα αντιμετωπίζει ως επιχειρήσεις και τα οδηγεί στο στραγγαλισμό.
Το δεύτερο ψήφισμα, καλούσε τους αντιπροσώπους να εκφράσουν την καταδίκη τους στη μεθοδευμένη προσπάθεια παρακολούθησης των Συνδικάτων από την Ασφάλεια, εκφράζοντας ταυτόχρονα την αλληλεγγύη τους στο συνάδελφο Γιαννόπουλο, μέλος της Διοίκησης του ΕΚΡ που καταδικάστηκε επειδή το κατήγγειλε δημόσια, μετά από μήνυση αστυνομικού. Η πλειοψηφία του ΔΣ μάλιστα όχι απλά αρνήθηκε, αλλά προχώρησε ένα βήμα παραπέρα δηλώνοντας ότι στηρίζει τον «εξαίρετο συνάδελφο» αστυνομικό! Η κατρακύλα τους πραγματικά δεν έχει όρια.
Ο εκφυλισμός και συνολικά η κατάσταση που επικρατεί στο εργατικό κίνημα της περιοχής, πρέπει να προβληματίσουν βαθιά τους εργαζόμενους. Τώρα είναι η ώρα να ανοίξει η κουβέντα με κάθε τίμιο εργαζόμενο για το τι κίνημα θέλουμε, για το πώς θα οικοδομήσουμε γερά πρωτοβάθμια Σωματεία, τις μορφές της οργάνωσης και της πάλης, μέσα κι έξω από τον τόπο δουλειάς. Ότι κατάκτηση είχαν οι εργαζόμενοι δεν τους χαρίστηκε, την κέρδισαν με σκληρούς και μακρόχρονους αγώνες. Το ίδιο πρέπει να κάνουν και σήμερα, όχι μόνο για να επιστραφεί ότι έχασαν από το 2009 ως σήμερα αλλά για να ανοίξει ο δρόμος για γενικότερες θετικές εξελίξεις με το λαό στο προσκήνιο, να διαφεντεύει ο ίδιος τον πλούτο που παράγει
Γραμματεία Ρόδου του ΠΑΜΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια: